Evde kalıcam... Ama henüz kalmadım.

 Nasıl başlıycam bilmiyorum o yüzden pat diye dalıyorum. Adım Pastel. Daha doğrusu en azından siz öyle biliceksiniz. Öyle yüzünüzü buruşturup da "Aman salak mı ne sanki noolucak adını verse" demeyin. Benim de bi karizmam ve blog okumayı bilen arkadaşlarım var.

Onca ilişkiler hakkında tavsiye veren bloglar arasında benimkini okumak için bi neden yok. Saçmalıyorum ve sevgili bulamıyorum ve daha fazla saçmalamaya başlıyorum. Diğer kızlardan da bi farkım yok. Cidden. Sokakta yanınızadan geçerken "Acaba zengin midir bu?", "Sevgilisi var mıdır lan şu kızın benim bile yok." diyen, otobüste neredeyse üstüme oturduğunuzda size içinden ağız dolusu küfür eden ve sonra üzülen kızım. Yüreğim yanıyor ama gerçekten.

Evde kaldığım konusuna da yürekten inandım. Koca aramıyorum evlenicek yaşıma daha var yani biraz. Bana kalsa direk evlenirim de neyse. Ama kalıcam gibi gibi... Umarım kalmam. Kalsam ne olcak ki? Kız kurusu diycekler bana. Demesin öküzler. Çok fena ağlarım.

Hee bu arada 18 yaşındayım.